Κιντσούγκι – η ομορφιά της ατέλειας

Ένα βιβλίο  για  την αποδοχή και την φροντίδα  των τραυμάτων μέσα από την αυτοσυμπόνοια  και την ενσυναίσθηση. Ένα βιβλίο συνοπτικό , απλό και κατανοητό ώστε να ανατρέχει κανείς στις σελίδες του όταν χρειάζεται μικρές υπενθυμίσεις για να προσαρμόσει τον τρόπο σκέψης και την στάση του απέναντι στα πράγματα.

Προτείνει η Δήμητρα Γαλάνη

Να ζεις ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις – Λέο Μπουσκάλια

Ένα βιβλίο του Λέο Μπουσκάλια, το οποίο εξετάζει τη σημασία της αγάπης και της μάθησης στη ζωή μας. Το βιβλίο περιλαμβάνει ιστορίες και προσωπικές εμπειρίες του Μπουσκάλια, καθώς και σκέψεις και φιλοσοφικές απόψεις για τη ζωή και την αγάπη. Ο Μπουσκάλια επισημαίνει ότι η αγάπη είναι μια δεξιότητα που πρέπει να μάθουμε και να καλλιεργούμε καθημερινά. Υποστηρίζει ότι η πραγματική ευτυχία έρχεται όταν δεσμευόμαστε σε μια ζωή γεμάτη αγάπη και μάθηση, όταν ζούμε με πάθος και αναζητούμε συνεχώς νέες γνώσεις και εμπειρίες. Το “Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις” είναι ένα βιβλίο που σε εμπνέει να αναλάβεις ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση μιας ζωής γεμάτης νόημα και σκοπό.

Προτείνει η Αγγελική Παπαγεωργίου

Πριν κρυώσει ο καφές – Toshikazu Kawazuchi

Κατά τη διάρκεια των χρόνων των σπουδών μου, αλλά ακόμη και τώρα ως επαγγελματίας ψυχοθεραπεύτρια, βρέθηκα να διαβάζω αμέτρητες μελέτες, εγχειρίδια, επιστημονικά κείμενα. Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, βρίσκω πως στις στιγμές που θέλω να εμπνευστώ για να συνεχίσω τη δουλειά μου, προσφεύγω περισσότερο στη λογοτεχνία, κυρίως τα μυθιστορήματα, που μου προσφέρουν νέες ιδέες και οπτικές.

Ένα τέτοιο όμορφο και γεμάτο ιδέες βιβλίο διάβασα προσφάτως: το «Πριν κρυώσει ο καφές» του Ιάπωνα Kawaguchi Toshikazu. Τοποθετημένο σε μια ελαφρώς φαντασιακή εκδοχή του σύγχρονου Τόκυο, το μυθιστόρημα μιλά για ένα καφέ, οι θαμώνες του οποίου έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν μια φορά στο παρελθόν, για όσα λεπτά χρειάζονται μέχρι να κρυώσει ο καφές στην κούπα τους.

Βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή την ιδέα, και οι ιστορίες που αναφέρονται είναι τόσο ανθρώπινες, τόσο καθημερινές, που  μου έφεραν στο μυαλό δικούς μου θεραπευόμενους. Γιατί, πολύ συχνά στην αίθουσα της συνεδρίας ακούω προβληματισμούς όπως «κι αν το είχα κάνει διαφορετικά;» ή «κι αν είχα πει αυτό που σκεφτόμουν;». Η κρίσιμη (και τρομερά απελευθερωτική) παραδοχή που φέρει ο συγγραφέας είναι πως ότι και να πει ή κάνει ο ήρωας στο ταξίδι του στο παρελθόν, το παρόν δεν θα έχει αλλάξει πρακτικά- ο αγαπημένος άνθρωπος πάλι θα έχει φύγει από τη ζωή ή θα είχε όντως επέλθει μια ασθένεια. Αυτό που θα έχει αλλάξει, είναι πως ο ήρωας θα έχει απελευθερωθεί από τις τύψεις, τα ερωτηματικά και το ανικανοποίητο, και θα μπορέσει πιο εύκολα να προχωρήσει στο – ίδιο μα και διαφορετικό- παρόν του.

Προτείνει η Νίκη Μοσχοβάκη

Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ – Alice Miller

Το σώμα καταγράφει και κατανοεί πιο γρήγορα το τι βιώνουμε από τον ίδιο το νου. Πολύ συχνά τα ερωτήματα μέσα στην αίθουσα της ψυχοθεραπείας , γιατί να έχω εγώ τόσο άγχος; Γιατί να πάθω εγώ κατάθλιψη; Γιατί να πάθω εγώ αυτό το αυτοάνοσο; Μέσα από το βιβλίο αυτό, γίνεται μια προσπάθεια να δοθούν οι απαντήσεις αυτές μέσω μιας σειράς παραδειγμάτων για το πώς το σώμα μας, μας κρατάει ενήμερους για το αν ταξιδεύουμε προς την δική μας προσωπική επιθυμία ή εάν τυφλά περπατάμε προς τις επιταγές άλλων

Προτείνει η Μαίρη Μαρκάτη