Αν συχνά ανησυχείς για τα προβλήματα των άλλων, αισθάνεσαι υπεύθυνος/η για την ευημερία των γύρω σου και δυσκολεύεσαι να χαλαρώσεις ή να ζητήσεις βοήθεια, ίσως μεγάλωσες με έναν ρόλο που δεν σου άνηκε: τον ρόλο του «γονέα» μέσα στην ίδια σου την οικογένεια. Η γονεοποίηση (parentification) είναι ένας όρος που περιγράφει την αναστροφή ρόλων μέσα

«Να πετύχω τον στόχο μου», «Να περάσω στις εξετάσεις», «Να πω όχι σε κάτι και να το κρατήσω», «Να χάσω αυτά τα κιλά»: Είναι μερικοί από τους στόχους που βάζουμε κατά καιρούς ή ακούμε τους άλλους να βάζουν. Και τις περισσότερες φορές αν όχι πάντα, θα πέσει στο τραπέζι η λέξη πειθαρχία. Ως ο μόνος

Μέσα μας υπάρχει μια τεράστια δύναμη, που συχνά αγνοούμε είτε δεν έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε. Κάποιες φορές, αυτή η δύναμη έχει την ικανότητα να στραφεί εναντίον μας – και μία από τις πιο ύπουλες μορφές της είναι η ενοχή. Αν δεχτούμε την οπτική της θρησκείας ή μιας μοιρολατρικής προσέγγισης, θα λέγαμε ότι η ενοχή είναι

Τι είναι η ευτυχία; Υπάρχει άραγε η πραγματική ευτυχία; Πώς μπορεί να επιτευχθεί η ευτυχία σε ένα περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις; Είναι η ευτυχία μια σταθερή κατάσταση ή αποτελείται από μεμονωμένες στιγμές ευφορίας; Αυτά τα ερωτήματα απασχολούν τη σύγχρονη ψυχολογική και φιλοσοφική έρευνα και πολύ συχνά αναδύονται μέσα στις θεραπευτικές αίθουσες αναδεικνύοντας την πολυδιάστατη φύση της

«Παρ όλο που ξέρω ότι δεν πρέπει.. συνεχίζω και τρώω. Δεν είμαι αρκετά πειθαρχημένη.» Λόγια που τα ακούμε συχνά, ή τα λέμε και εμείς οι ίδιοι.. Είναι όντως θέμα πειθαρχίας η παχυσαρκία; Και γιατί ενώ είμαστε απόλυτα πειθαρχημένοι στη δουλειά μας και στην υπόλοιπη καθημερινότητα μας δυσκολευόμαστε να πειθαρχήσουμε μόνο στο κομμάτι του φαγητού; Είναι