Η σειρά για την εφηβεία που ταρακούνησε τους πάντες,
…δεν είχε ουρλιαχτά και κορώνες, δεν είχε εύκολες απαντήσεις, δεν έδειχνε με το δάχτυλο τον ένοχο…
Η σειρά μέσα από ένα δεξιοτεχνικό γύρισμα και εξαιρετικές ερμηνείες ταρακούνησε τους πάντες και μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε και να δούμε την ουσία…:
Την εφηβεία, τη δύσκολη αυτή αναπτυξιακή φάση, με τις απότομες αλλαγές στο σώμα, την ψυχή και το μυαλό.
Να θυμηθούμε ότι τα παιδιά σε ένα σπίτι είναι ο καθρέφτης μας. Ουρλιάζουν τη δυσκολία ή το σύμπτωμα όλης της οικογένειας.
Να θυμηθούμε πως οι σχέσεις δεν είναι γραμμές. Είναι κύκλοι. Μη ψάχνετε να βρείτε απλοϊκές εξηγήσεις… Ποτέ δεν υπάρχει ένας ένοχος, ποτέ δεν ήταν μια πρόταση ή μια συμπεριφορά που αρκεί για να τραυματίσει.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι συστήματα. Πρέπει να κάνετε zoom out να δείτε το σύνολο, να δείτε όλη την αλυσίδα για να καταλάβετε κάθε κρίκο του.
Από την άλλη χρειάζεται ψυχραιμία… Ειδικοί και μη ειδικοί κάνουν αναλύσεις και τοποθετήσεις, γονείς έχουν μετατραπεί σε κατασκόπους, ελέγχουν κινητά και όλες τις κινήσεις των παιδιών τους.
Θέλει προσοχή να μην χάσουμε την ουσία που είναι η σχέση με τα παιδιά μου, που είναι η υπενθύμιση: Φροντίζω σημαίνει φροντίζω για την αυτονομία σου. Θέλω να σου δώσω τα εφόδια να πιστέψεις σε σένα και αυτό σίγουρα δεν έρχεται με έλεγχο και τσεκάρισμα.
Μην μπερδευτούμε να προστατέψουμε σωματικά μόνο τα παιδιά μας, και από τον φόβο της έκθεσης στον κίνδυνο τελικά τα μετατρέψουμε σε “λουλούδια θερμοκηπίου” και “ψάρια ιχθυοτροφείου” …(όσοι με ξέρετε, γνωρίζετε τις μεταφορές που κάνω πάντα στο λόγο μου).
Θέλουμε ελεύθερα παιδιά, να έχουν ζήσει να έχουν τρέξει πλαγιές ανοιχτές και να έχουν κολυμπήσει σε καθαρά νερά, να έχουν πέσει να έχουν ξανα σηκωθεί. Κι αυτό χωρίς να υπάρξει έκθεση και ανακάτεμα με τον κόσμο δεν μπορεί να υπάρξει.